TERUGKEER
De wind huilt om het lege huis
en rammelt aan gebroken ramen -
waren wij hier ooit tezamen?
Ik dacht dat ik je weer zag staan:
ik keek naar binnen door de ruiten -
oude spiegels. Oude waan.
De wind keert in dit leeg bestaan
en rammelt aan gesloten deuren -
zoveel kamers zonder naam…
- en wanneer ben je weggegaan?
Er ligt een stof op de plavuizen
dat de eeuwen heeft doorstaan.
Er ligt een schaakbord in de keuken
maar de stukken zijn vergaan.
(260390)
310390