MARJAN
Ze typt. Een stilte - even peinst ze,
tast de toetsen af op zoek
naar wat ze nu weer kiezen moet;
laat dan de schrijfmachine bijten.
Tweeëenheid: ik sta er buiten
als een koepel van kristal
over haar gebogen. Al
wat ik nog denk is zwijgend kijken.
220287