SKY WITH DIAMONDS
- een dag in den haag -
... en meeuwen zeilden op het licht
als kleine schepen van verlangen
door geen mensenhand te vangen
aan geen noodlot nog verplicht
als in ongeboren tijden
los van ieder doodgewicht;
en het sneeuwde zachte kreten
van verbazing: zoveel licht!
En het sneeuwde glazen woorden
al vergeten voor ze braken
als een droom - er was een lied,
er was een woord. Het ging verloren.
En het klinkt als nooit tevoren
in dit blauw vergeetmijniet.