DIT IS MIJN HAND
De morgen heeft nog niet bewogen
sinds je opstond uit het bad
en je ergens af ging drogen
achter het einde van waar ik kan komen
verborgen tussen de vochtige bomen
liggen de wegen, van voetstappen nat;
rood en roekeloos boven de stad
stookt september de gloeiende kolen
voor als je terugkomt, en het koud hebt gehad,
of de geur van potgrond niet kunt gedogen
- september, brand de schuld uit mijn ogen -
de morgen heeft nog niet bewogen:
zolang deze woorden niet verlopen
is dit mijn hand, die de wereld omvat.