BROOD EN SPELEN
Daar loopt ze - en de grond scheurt open
waar ze loopt. Met ranke handen
speelt de dood het schorre lied
van schemerlicht en vreemd verlangen
op de botten van een dode
als de nachtwind in het riet
en weer zie ik een ander lopen
op de rand van lang geleden,
op de keerkring van een morgen -
geef me brood en laat me spelen
om het licht in deze ogen
om een licht dat nooit meer liegt.