HET LIED VAN DE WITTE DOOD
Laat het sneeuwen in de nacht:
laat me ooit eens wakker worden
in de kleine witte morgen
van een kleine witte dag.
Wat hier nog begraven lag
zal in stilte zijn verdwenen.
En ik zal je zijn vergeten
en vergeten zijn je lach;
en ik zal in stukken breken
en verdwenen zijn vannacht -
en ik zal je zijn vergeten.
Laat het sneeuwen in de nacht.