PINK PAINTER STRIKES AGAIN
Dit mannetje in m'n hoofd:
het babbelt maar en babbelt
maar door en brabbelt
wat over hoe je ademhaalt en
lacht en stil geluidjes maakt en
god wat ben je lekker warm
en alles
waarop hij maar letten kan
(maar vooral hoe
het voelt om
je te voelen)
En ik?
Ik luister
niet toch weer wel
maar een beetje
want ik weet dat
het nergens toe leidt
maar weet je:
eenmaal weer weg van je
giechellach ik
de hemel
oranje.
(8 mei 1987)
100587