OM MANI PADME HUM

Stiller dan de dood de schemer:
het hart van de nacht is verdampt. In het grauw
ontvouwen de huizen zich. Dan volgt de regen.
Je rilt en je lacht. En je zegt iets over kou.

En ik wou dat ik woorden had, dat ik kon vergeten
hoe dicht je hier naast me staat, telkens je lach
waarheid tot waanzin maakt -
                     Nat als de regen
danst in je haar weer het licht van de dag

en zachter nog, lichter, dit lied van de waanzin.
Een cirkel gesloten. Een schildwacht verdween.
Dit is het uur van het vuur in het oosten:
jij en ik samen, en de regen om ons heen.


(010689)




± 110689 - 210689