AMIGO
Ik ken de regen in mijn hart
en het zwijgen van de leegte
langs de troosteloze wegen
van dit land waar ik verward,
soms verwonderd, ronddool om de
resten van mijn smeulend hart:
ik ken de regen; zij ontzwart
mijn donker hart. Zacht, bijna zonder
smart en krokodilletraan.
Ik ken de grote leegte buiten
deze vastgeroeste sluizen
die zacht knarsend opengaan.
Ik ken de stille grijze regen
die in stilte in me lacht;
ik ken de wegen van de vrede
en de regen in mijn hart.
091088